Haar naam is nie Zelda Booysens nie, sy’s Amelda Booysen. Haar rooi hare is eintlik blond, en haar smaraggroen oe is te danke aan kontaklense.
Zelda is moeg vir die kunsmatige beeld, en vir die stad. Haar CD’s verkoop soos soetkoek, maar sy’s sat vir die kollig, oorweeg dit om uit te tree.
Sy bly ‘n ruk by topsanger Jan de Groen op sy plaas, waar hulle saam aan sy nuwe CD werk. Met sy diep stem en rooi kitaar is hy een van die land se gesogste vrygeselle. Hy klim ook in haar hart in. Maar waarom fluister hy mooi woordjies vir haar as hy reeds ‘n meisie het?
